Тэорыя бухгалтарскага ўліку

Тэорыя бухгалтарскага ўліку з’яўляецца агульнай асновай арганізацый сістэмы бухгалтарскага ўліку, грунтуючыся на заканадаўчых актах, палажэннях, эканамічных вучэннях і дысцыплінах на вялікім практычным, айчынным і замежным вопыце, яна разглядае асноўныя прынцыпы бухгалтарскага ўліку, тэарэтычныя ўліковыя катэгорыі, адэкватныя сучаснаму ўзроўню эканомікі і кіравання.

Веданне тэорыі бухгалтарскага ўліку неабходна пры вывучэнні прадметаў “Бухгалтарскі ўлік”, “Эканоміка арганізацыі”, “Аналіз гаспадарчай дзейнасці”, “Праверка і кантроль”, “Фінансы і крэдыт”.

Мэта вывучэння вучэбнага прадмета – фарміраванне ўяўлення аб асновах пабудовы бухгалтарскага ўліку, яго месца ў сістэме кіравання эканомікай арганізацыі, асноўных эканамічных уліковых катэгорый, якія выкарыстоўваюцца ў практычнай дзейнасці, а таксама фарміраванне кампетэнцый, накіраваных на:

• фарміраванне агульных тэарэтычных ведаў аб базавых элементах, асноватворных прынцыпах і ўліковых працэдурах, а таксама аб асноўных элементах інфармацыйнай бухгалтарскай сістэмы: балансе, рахунках, праводках, першасных дакументах, рэгістрах;
• развіццё здольнасцей на аснове тыпавых методык і дзеючай нарматыўна-прававой базы, авалодання тэарэтычнымі і практычнымі асновамі арганізацыі ўліковага працэсу ў арганізацыях незалежна ад арганізацыйна-прававых форм і відаў дзейнасці;
• прывіццё навыкаў па зборы, аналізе і апрацоўцы даных, неабходных для вырашэння пастаўленых уліковых задач.

ГРУПЫ ВЫЧУЮЧЫЯ ДАДЗЕНУЮ ДЫСЦЫПЛІНУ

• Б201 (9 класаў, першае паўгоддзе)